Er is een groep mensen waarvoor cocreatie niet bestemd is.
Ze schuiven alles mopperend terzijde. Dat zijn de managers, bestuurders en adviseurs die vinden dat het hun taak en verantwoordelijkheid is om met experts een stip aan de horizon te zetten. Weken en soms maanden wordt daaraan gewerkt. Om vervolgens ‘hun’ mensen van het nut en de noodzaak van dat geweldige visionaire idee te overtuigen.
Zij vinden dat het hun taak is om mensen te veranderen en te richten. Zodat ze gaan doen wat de top bedacht en besloten heeft dat zij moeten doen. Zij zijn er van overtuigd dat dat ook daadwerkelijk kan bij complexe vraagstukken, waar de perspectieven op wat nodig is en de belangen divers zijn en zich steeds nieuwe ontwikkelingen voordoen.
Helicopterview
Of mensen die geloven dat alleen zij, als expert of als directeur, de helicopterview, het overzicht hebben, dat de anderen missen en van daaruit weten wat gedaan moet worden.
Zij geloven dat het een kwestie van het toepassen van de juiste communicatiestrategie is om de anderen daarvan te overtuigen. En dat het vervolgens hun taak is om de mensen te motiveren, te stimuleren, te verleiden of te dwingen datgene te gaan doen waarvan zij vinden dat moet gebeuren.
Of de managers en bestuurders die ervan overtuigd zijn dat je met het opleggen van verdere efficiencyverbeteringen, met ‘meten is weten’, met permanente reorganisaties en andere lineaire top-down maatregelen in deze dynamische tijd kunt overleven. Net zoals hun dat in het verleden (soms) lukte. Daarbij vergeten ze voor het gemak maar even dat alles toen overzichtelijk, meer afdwingbaar en voorspelbaar was.
Planning en control
Of ze denken dat chaos, verwarring en conflicten er gewoon bij horen. Dat dit met centraal leiderschap, hiërarchie en een nog strakkere planning en control in elk geval beheersbaar blijft.
Als je niet glimlacht bij deze teksten, dan geloof jij kennelijk dat de kracht van het rationele argument of de macht van het individuele leiderschap voldoende is om mensen en systemen zich duurzaam in de gewenste richting te laten ontwikkelen.
Helaas geeft de geschiedenis je daarin bij heel veel moderne maatschappelijke en organisatorische vraagstukken ongelijk …
Wellicht inspireert dit blog je om complexe vraagstukken eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Niet als een ingewikkeld technisch-inhoudelijk vraagstuk dat je op kunt lossen door diverse puzzelstukken in elkaar te leggen. Maar als een vraagstuk waar je vanuit veel verschillende perspectieven naar kunt kijken, dat regelmatig verandert door de dynamiek in je omgeving en waarbij je niet met zekerheid van te voren weet wat werkt en wat niet.
En misschien denk je als je dit blog uit hebt: laat ik de moed eens bij elkaar rapen en bekijken waarom je regelmatig niet het succes behaalt dat je van te voren had verwacht. Stretch je horizon, het kan ook anders. Wellicht wordt het dan voor iedereen inspirerender en daarmee effectiever …
Meer weten?
Wil je weten hoe je complexe opgaves duurzaam aanpakt? Neem dan contact met ons op via info@kaapz.nl. Het is onze passie, we vertellen er graag over. Of lees ons boek Hoe richt je een zwerm. Een eenvoudige aanpak voor complexe opgaven. Van Duuren management, 2016
